Zadaj pytanie on-line

Żylaste Ø 9

Pochodzenie: Bliski Wschód (Syria, Liban, Irak, Wschodnia Turcja). Wrażenie ogólne: Gołąb mocny, o nieco skośnym (wznoszącym się) tułowiu, o mocno wysuniętej do przodu żyle i charakterystycznej budowie głowy. Charakterystyczne u niego są także nieco kędzierzawe pióra na tarczach skrzydeł. Wzorzec: cechy rasowości. Głowa: Mocna, gładka. Oczy: Ciemne. Brwi: Dobrze rozwinięte, jasne. Dziób: Średniej długości, mocny, jasny, u srokatych w zależności od rysunku od jasnego do ciemnego. Szyja: Dobrze rozwinięta i wysunięta do przodu żyła. Pierś: Szeroka, zaokrąglona, podniesiona. Plecy: Szerokie, lekko opadające. Skrzydła: Mocne, dobrze przykrywające plecy, ściśle przylegające, ramiona nieco odstające. Ogon: Nie za długi, nie za wąski, zwarty, lekko opadający, tworzący z plecami jedną linię. Nogi: Mocne, nieco więcej niż średniej długości, nieopierzone. Upierzenie: Dobrze przylegające; na tarczach skrzydeł możliwie równomiernie rozłożone, lekko kędzierzawe pióra (loki). Rodzaje kolorów: Jednobarwne: białe; kolorowolice i srokate w kolorze czarnym, niebieskim, czerwonym (dominującym), żółtym (dominującym), niebieskopłowy, czerwonopłowy i żółtopłowy. Kolor i rysunek: Kolor biały powinien być czysty; kolorowolice i srokate na czysto białym tle mają kolorowe lica, ogon wraz z piórami pokrywowymi i klinem. Ogon jest jasny u gołębi czerwonych i żółtych. Kolorowolice mają po obu stronach głowy barwne plamy, biegnące od dzioba przez połowę oczu i wypełniające policzki. Plamy powinny być regularne i nie mogą sięgać ani na gardło, ani na szyję. Srokate mają plamiste ubarwienie, które mniej lub więcej są wyraźne. Duże błędy: Za słaby lub za wąski korpus; pozioma lub za bardzo opadająca linia pleców i ogona, za mało rozwinięta lub brakująca żyła, brak lub za słabe, lub też nieregularnie rozłożone loki, okrągłe czoło; długi i cienki dziób; zbyt grube brwi, nieczysty i plamisty dziób u białych i u kolorowolicych; nieczyste kolory; ubogi rysunek. Uwagi do oceny: Ogólny wygląd – wielkość i postawa – żyła – głowa – kędzierzawość (loki) – rysunek i kolor – dziób i oczy. Pochodzenie: Bliski Wschód (Syria, Liban, Wschodnia Turcja). Wrażenie ogólne: Mocny, o prawie poziomym korpusie, szyja i nogi nieco ponad średniej długości, charakterystyczna budowa głowy, mocno wysunięta do przodu żyła. Wzorzec: cechy rasowości. Głowa: Mocna, gładka, dziób i czoło tworzą niezałamującą się linię, która biegnąc dalej, na wierzchołku głowy lekko spłaszcza ciemię i biegnie aż do karku. Oczy: Od pomarańczowych do ogniście czerwonych. Brwi: Brwi czerwone, dobrze rozwinięte, u gołębi starszych szerokie. Dziób: Mocny, średniej długości, od czoła skośnie skierowany ku dołowi, cielistego koloru; dopuszcza się lekko przyciemniony. Woskówki dobrze rozwinięte. Szyja: Wydłużona, nieco ponad normalną długość, możliwie dobrze rozwinięta żyła. Pierś: Szeroka, wysunięta do przodu. Plecy: Szerokie, ułożone poziomo lub lekko opadające. Skrzydła: Mocne, dobrze przylegające. Ogon: Nie za długi. Nogi: Mocne, nieco powyżej średniej długości, nieopierzone. Upierzenie: Sprężyste i przylegające. Rodzaje kolorów: Niebieski z czarnymi pasami, grochowy niebieski, czarny, czerwonopłowy, grochowy czerwonopłowy. Kolor i rysunek: Kolory czyste; czarny nasycony, z połyskiem; płowe z możliwie czystymi tarczami na skrzydłach; grochowe z równomiernym i wyraźnym rysunkiem. Białe są od 7 do 10 lotek pierwszego rzędu, białe czółko wielkości około 2 centymetrów i w górnej części szyi, po obu stronach białe plamki od 1 do 2 cm, jednakowej wielkości. Czarne mogą być bez białych plamek po boku. Pióra przy kciuku kolorowe, może być biała linia na plecach oraz niewielka plamka przy odbycie. Duże błędy: Słaby, wąski korpus, mocno opadające plecy, brak żyły, długi i cienki dziób, górna część dzioba ciemna, matowe lub rdzawe kolory, biała przednia i tylna część szyi, mniej niż 7 lub więcej niż 10 białych lotek, biały brzuch. Uwagi do oceny: Budowa korpusu i postawa – żyła – głowa, dziób i oczy – rysunek i kolor.