Należy do rasy czeskiej wyhodowanej w Brnie na przełomie XIX i XX wieku. Jest najmniejszym ptakiem
z garłaczy długonogich, odznaczający się wyprostowaną i wysoką postawą, smukłą sylwetką, kulistym wolem oraz krzyżującymi się końcami skrzydeł.

Głowę ma podłużną i wąską, z lekko zaokrąglonym czołem. Oczy o barwie pomarańczowej do żółtej lub ciemne u gołębi o upierzeniu białym otoczone ma wąską obwódką w kolorze jasnym do ciemnego,
w zależności od ubarwienia ptaka.

Średniej długości i cienki dziób ma również barwy zależnej od koloru upierzenia i może być jasno cielistej lub rogowej do czarnej. Mało uwidoczniona woskówka nosowa, o powierzchni gładkiej, we wszystkich kolorach upierzenia jest zawsze biała.

Szyję posiada długą, z tyłu lekko wygiętą, z przodu z kulistym wolem wysoko osadzonym. Zarówno pierś jak i tułów są długie i wąskie. Również grzbiet jest długi i wąski, opadający w dół ukośnie i dość stromo. Wysoko osadzone długie i wąskie skrzydła w ramionach są lekko odstające a końcami skrzyżowane nad ogonem.

Średniej długości ogon, płaski i zwarty przedłuża linię grzbietu, ale nie sięga podłoża.

Nogi ma długie, lecz wąsko rozstawione, o palcach i skokach nieopierzonych, z wyraźnie wykształconymi podudziami.

Gładkie i dobrze przylegające do ciała upierzenie garłacz występuje w odmianach barwnych:
a) jednokolorowe: czerwone, żółte, czarne, białe, niebieskie z czarnymi pasami, płowo-żółte,
płowo- niebieskie, płowo-czerwone;
b) sercate: czerwone, żółte, czarne, niebieskie, płowo-żółte, płowo-czerwone, płowo-niebieskie; na tle kolorowym odznacz się w kolorze białym półksiężycowa plama na gardle, grzbiet, brzuch, uda,
7-10 lotek I rzędu oraz róża na skrzydle;
c) bocianowate: żółte, czerwone, czarne; podstawowym kolorem jest biały, natomiast szczyt głowy, pierś, lotki oraz ogon jest kolorowy;
d) nakrapiane: żółte, czarne, czerwone;
e) białopasiaste: czerwone, żółte, czarne, niebieskie, płowo-niebieskie, izabelowe, srebrne.

Obrączka nr 7.