Garłacz śląski Ø 8
Pochodzenie: Wszystkie Garłacze Śląskie wywodzą się ze Śląska i hodowane były tam od najdawniejszych czasów. Najbardziej znanym i opisanym w Polsce jest Garłacz Śląski-Białogłowy (w polskim wzorcu – Garłacz Górnośląski Białogłowy). Poniższy wzorzec uwzględnia odmiany występujące w Polsce, nie jako osobną rasę, lecz jako jedną grupę - Garłacz Śląski. Wrażenie ogólne: Zgrabny, smukły, dość mocnej budowy, wydłużona sylwetka, utrzymana skośnie pod kątem 45 stopni, talia wyraźnie zaznaczona, gardło gruszkowo rozdmuchane, postawa umiarkowanie wysoka i wyprostowana, tylna partia tułowia jest krótsza od przedniej (około 3/5 przód 2/5 tył), wszystkie części ciała harmonijnie zgrane ze sobą, barwa intensywna, o żywym temperamencie. Wzorzec: cechy rasowości. Głowa: O wydłużonym zaokrągleniu, czoło uwypuklone i lekko zaokrąglone, we wszystkich odmianach gładka, bez korony. Oczy: Pomarańczowe lub żółte: ciemne u białych, białogłowych i mnichów. Brwi: Delikatne, wąskiea, zależnie od barwy upierzenia jasne lub ciemne. Dziób: Średnio długi, nie za mocny, spoczywa na nadmuchanym gardle. Czarne, niebieskie, niebiesko-grochowe, w wymienionych kolorach u białolotów, u niebieskich i czerwonych szymli, czerwonopłowych, czerwonopłowych-grochowych. U białych z czerwonymi pasami – dziób jest czarny lub bardzo ciemny. Niebieskopłowe, niebieskopłowo-grochowe, szroniste, jarzębiate - dziób jest ciemnorogowy. Białe, czerwone, żółte, żółtopłowe, żółtopłowe-grochowe, żółte szymle, masłowe, białe z żółtymi pasami, a także w tych kolorach u białolotów - dziób jest jasny. U wszystkich mnichowatych i białogłowych górna część dzioba jest jasna, a dolna dostosowana odpowiednio do barwy upierzenia, mniej lub więcej ciemna. Woskówki są gładkie, słabo rozwinięte. Szyja: Możliwie długa, odchylona nieco do tyłu. Gardło duże, silnie rozdmuchane, mocno osadzone w piersi, uformowane gruszkowato – w dolnej części walcowo, a w górnej największe zaokrąglone wydęcie, do którego przylega dziób. Pierś: Nie za szeroka, dobrze umięśniona, mostek długi, lekko zaokrąglony. Połączenie piersi z gardłem lekko zaznaczone. Plecy: Długie, w barkach niezbyt szerokie, opadające ukośnie ku ogonowi. Skrzydła: Mocne, dobrze przylegające, zwarte, nie odstające, spoczywające na ogonie, nie krzyżujące się, ramiona zaokrąglone. Ogon: Wąski, zwarty, tworzy wraz z plecami jedną linię, koniec ogona prawie dotyka ziemi. Nogi: Dość wysokie, proste, nie za szeroko rozstawione, nie za grube. Podudzia dobrze widoczne, obficie opierzone, ale gładkie. Skoki i palce nieopierzone, barwy czerwonej. Pazurki ubarwione odpowiednio do odmiany rasowej ptaka. Upierzenie: Dobrze rozwinięte, gładkie, przylegające. Rodzaje kolorów: Szymle: czerwony, żółty, niebieski. Jednobarwne: biały, czarny, czerwony, żółty, niebieski z czarnymi pasami lub bez, niebieskopłowy z ciemnymi pasami lub bez, czerwonopłowy, żółtopłowy, masłowy z pasami lub bez, jarzębiaty, niebiesko-grochowy, niebieskopłowy-grochowy, czerwonopłowy-grochowy, żółtopłowy-grochowy, białymi z czerwonymi lub żółtymi pasami. Białoskrzydłe: czarne, czerwone, żółte, niebieskie. Białogłowe: czarne, czerwone, żółte i niebieskie z białymi pasami; niebieskie z czarnymi lub białymi pasami albo bez nich, niebiesko-grochowe, niebieskopłowy z ciemnymi pasami lub bez, czerwonopłowy, żółtopłowy, niebieskopłowy-grochowy, czerwonopłowy-grochowy, żółtopłowy-grochowy. Z białymi pasami: czarne, czerwone, żółte, niebieskie. Mnichowate i białolote: czarne, czerwone, żółte, niebieskie z pasami lub bez, niebieskopłowy z ciemnymi pasami lub bez, żółtopłowy, czerwonopłowy, niebiesko-grochowy, niebieskopłowy-grochowy, czerwonopłowy-grochowy, żółtopłowy-grochowy. Kolor i rysunek: Szymel Niebieski Na całym ciele pokryty piórami z delikatnym kolorem szaroniebieskim i srebrzystym (nie ma białych piór na brzuchu i na podudziach). Puch ciemniejszy do szaro-ciemnego. Na skrzydłach i ogonie czarne pasy, lotki bardzo ciemne. W upierzeniu szyi podstawą są ostre końcówki piór jasne, a środek ciemny. Tam w przedniej części piór znajduje się zielono-siwe zabarwienie. Pióra różnią się siwymi jasnymi końcówkami. U gołębia można zaobserwować na nadmuchanym wolu ciemne plamy przeplatane z jaśniejszymi plamkami (przeploty). Kolor głowy taki sam jak upierzenie tułowia. Szymel czerwony i żółty Kremowy kolor głowy oraz tułowia, białe tarcze skrzydeł. Paski na skrzydłach są intensywnie czerwone lub żółte, dobrze zarysowane, skrzydła na zewnątrz białe, od wewnątrz żółty lub czerwony barwnik, jasny ogon bez pasów. W upierzeniu szyi znajduje się około 3/5 piór białych. Z przodu znajduje się czerwona lub żółta jasna plama, która otacza pierścień z białą krawędzią, obwódka mieni się wieloma barwami. Ta kolorowa plama powinna być rzadko rozmieszczona, a u gołębi z napompowanym wolem bardziej widoczna i dobrze oddzielona. Jednobarwny Jednostajne ubarwienie na całym gołębiu, u niebieskich są różne tonacje barwy od ciemnoniebieskiej do bardzo jasnoniebieskiej. Pióra powinny być w czystej barwie, bez zaciemnień na tarczach skrzydeł, grochowe możliwie o ostrym i równomiernym rysunku groszków. Mnichowate i jarzębiate - piersi w kolorze złotożółtym. Paski wyraziste, w czystych kolorach, szerokie 6-7mm. Wszystkie płowe muszą mieć jednolity kolor na tarczach skrzydeł. Białoskrzydły Skrzydła czysto białe, barwne serce na plecach (nie za szerokie) i pozostałe upierzenie kolorowe. Mało białych piór koło podudzi jest dopuszczalne. Białogłowy Biała część głowy tworzy linie prostą od kątów dzioba poprzez środek oczu aż do końca tyłu głowy. Pozostałe upierzenie ma czyste barwy. Pasy są symetryczne i wyraziste w czystych kolorach lub czysto białe. Mnichowaty Głowa biała, zabielenie przebiega kilka milimetrów pod okiem, w równej linii do tyłu głowy, oraz 6-9 białych piór w lotkach skrzydeł. Pozostałe upierzenie w czystych barwach, u niebieskich barwa jednolicie niebieska bez zaciemnień i bez jaśniejszych plam. Część klina pod ogonem nieco biała i lekko białe podudzia. Białoloty Jak Mnichowaty, lecz ma barwną głowę. Duże błędy: Gołąb zbyt mały, nieforemny, ociężały, długi. Postawa pozioma lub za stroma. Gardło mało wykształcone lub za duże, a także obwisłe lub przekrzywione na bok. Czerwona brew. Nogi za nisko osadzone i iksowate. Wszystkie kolory, matowe, nieczyste, białe plecy, krótkie, nierównomierne i nieczyste pasy lub trzeci pas, nierównomierny rysunek u grochowych. U szymli siwizna zbyt mocna, zbyt słaba lub nierównomierna na szyi, u niebieskich-szymli biały brzuch i uda lub plecy, u czerwonych-szymli niebieski brzuch. U białoskrzydłych odchylenie od wymaganego koloru dzioba, białe upierzenie głowy, białe plecy, brzuch lub klin pod ogonem, mocno białe uda, serce zbyt szerokie, kolorowe pióra w skrzydłach. Białogłowy, ciemna albo czarna górna część dzioba, biały rysunek głowy zachodzący poniżej oka i dzioba tworząc biały podbródek, barwne pióra na białej głowie, rdzawy nalot na pasach, szare lotki. Mnichowate i białolote, w lotkach mniej niż 6 lotek białych, biały brzuch i zbyt dużo bieli w klinie pod ogonem lub podudziach. Uwagi do oceny: Budowa figury – postawa figury – kształt gardła - barwa i rysunek – kolor dzioba i oczu.
Obrączka nr. 8