Śląski murzynek Ø 8

Rasa ta powstała regionie południowym Polski na Śląsku, stąd w nazwie przymiotnik śląski. Jest to ptak
o krępej i niskiej postawie i kształcie gołębia polnego, charakteryzujący się gładką głową i skokami gładkimi lub w pończoszkach.
Głowę ma wąską i gładką z czołem dobrze wysklepionym i szerokim, osadzoną na krótkiej szyi z dobrze zaokrąglonym podgardlem.
Oczy ma koloru pomarańczowego lub ciemnego, otoczone obwódką o barwie zależnej od koloru upierzenia od jasnej przez cielistą do ciemnej.
Jego dziób jest długi jak u gołębia polnego, a jego barwa również zależy od koloru upierzenia i tak u gołębi o ubarwieniu żółtym ma barwę cielistą, o ubarwieniu czerwonym jest jasno-rogowy, natomiast u czarnych
i niebieskich dziób ma barwę czarną.
Pierś i plecy ma szerokie. Skrzydła zwarte i długie, nosi na zamkniętym ogonie.
Posiada niskie nogi o gołych palcach, natomiast skoki mogą być gładkie lub w pończoszkach.
Upierzenie murzynka jest dobrze rozwinięte i mocno przylegające do ciała, a jego ubarwienie występuje
w kolorach:
a) żółtym,
b)    czarnym,
c)    niebieskim,
d)    czerwonym.
Podstawowym kolorem upierzenia jest kolor biały, natomiast kolorowy jest ogon z górnym przykryciem
i klinem oraz głowa i ślimak pod dziobem. Przy ubarwieniu niebieskim na końcu ogona występuje czarny, poprzeczny pas.

Obrączka nr 8 (9).