Rasa tych gołębi pochodzi z północnej Afryki, skąd sprowadzone zostały do Hiszpanii a następnie w XIX wieku do Niemiec. Gołębie tej rasy mają dobry zmysł orientacji. Ze względu na wyjątkową i niepowtarzalną urodę, hodowla ich rozpowszechniła się również w krajach europejskich.

Mewka chińska jest gołębiem o krótkim korpusie, o szerokiej piersi i specyficznej strukturze upierzenia. Głowę ma dużą i wydłużoną z szerokim, dobrze wypełnionym czołem.

Oczy ma duże o barwie ciemnej u gołębi białych, tarczowych i kolorowo ogoniastych, u pozostałych są koloru pomarańczowego, otoczone gładką i jasną obwódką.

Średniej długości dziób ma szeroko osadzony. Jego barwa w zależności od koloru upierzenia może być
cielisty u gołębi białych, tarczowych i z kolorowymi ogonami, u pozostałych może być koloru jasnego aż do czarnego.

Szyję średnio długą ma lekko odchyloną do tyłu. Pod podgardlem z przodu szyi i po obu jej stronach pióra tworzą szczelnie zamknięty kołnierz. U nasady szyi pióra tworzą rozetę piersiową.

Pierś jest szeroka i zakryta piórami górnej i dolnej części rozety. Grzbiet ma również szeroki i lekko opadający. Krótkie skrzydła o szerokich chorągiewkach noszone są na zamkniętym i krótkim ogonie składającym się z 12 piór. Łokieć skrzydła pokryty jest piórami rozety piersiowej.

Nogi ma krótkie, szeroko rozstawione, skoki nieopierzone. Na udach kulisty czub piór tworzy pufy.

Ubarwienie mewek chińskich występuje w kolorach jednobarwnych czarnym, białym, czerwonym i żółtym, a także niebieskie nakrapiane lub z czarnymi pasami, płowe, tygrysowate, tarczowe i o kolorowych ogonach. Gołębie tej rasy są łatwe w hodowli ze względu na ich płodność i troskliwość o swe potomstwo.


Obrączka nr. 7 mm