Należy do rasy węgierskiej wyhodowanej i uszlachetnionej w I połowie XX wieku. Jest ptakiem bardzo
dużym, mocnym, bogato upierzonym, odznaczającym się prawie poziomą postawą, muszlowatą koroną
i dużymi łapciami.

Szeroką i nieco podłużną głowę, z wysokim czołem osadzoną ma na średniej długości, krępej i mocnej szyi.
Tył jego głowy zdobi półkolista, stojąca i gęsta korona.

Oczy o barwie pomarańczowej lub ciemnej u gołębi o ubarwieniu białym i białogłowym, otoczone ma wąską
obwódką w kolorze cielistym lub ciemnym bądź pomarańczowo-czerwonym, zależnie od ubarwienia ptaka.

Dziób ma mocny, z małymi woskówkami w kolorze białym. Kolor dzioba, w zależności od ubarwienia
gołębia jest cielisty do czarnego.

Pierś posiada szeroką, dobrze wysklepioną i lekko uniesioną ku górze. Plecy ma długie, szerokie
w ramionach i lekki opadające w kierunku długiego i zwartego ogona składającego się z szerokich sterówek.

Szerokie i długie skrzydła spoczywają nałożone na ogonie.

Nogi ma krótkie i mocne, z obficie upierzonymi udami oraz z długimi i gęstymi łapciami.

Upierzenie gołębi tej rasy występuje w kolorach:

a) czarnym,
b) białym,
c) żółtym,
d) czerwonym,
e) niebieskim z czarnymi pasami,
f) płowym z ciemnymi pasami,
g) nakrapianym,
h) pstrym.

Obrączka nr 12.