Pochodzenie Od połowy XVIII wieku, hodowana przede wszystkim w Królewcu, jak również w innych okolicznych miastach.

Wrażenie ogólne Poprzez obfite upierzenie wydaje się gołębiem średniej wielkości, z okrągłą głową, krótkodzioby, z dużą koroną i łapciami albo bez korony i gołonogi, żwawy i ufny.

Wzorzec: cechy rasowości Głowa: Okrągła, pełna, z szerokim i wysokim czołem, bez korony ale z nieopierzonymi nogami lub z szeroką, obfitą w pióra, zaokrągloną koroną i zakończona rozetami ale z opierzonymi nogami.

Oczy: Perłowe. Brew: Blada do lekko różowej. Dziób: Bardzo krótki, gruby, tępy, w tępym kącie do czoła, możliwie jasno-cielisty, przy czarnych i niebieskich dopuszcza się z muszką, woskówki dobrze rozwinięte.

Szyja: Dość mocna, krępa, lekko wygięta. Pierś: Szeroka, dobrze zaokrąglona, wysunięta do przodu.

Plecy: W ramionach szerokie, lekko opadające. Skrzydła: Średniej długości, spoczywające na ogonie.

Ogon: Średnio długi, zamknięty. Nogi: Krótkie, są nieopierzone, albo obficie opierzone z średnimi łapciami i dobrze rozwiniętymi sępimi piórami (warianty łączące się z opierzeniem głowy).

Upierzenie: Dobrze rozwinięte przy łapciach, mocno przylegające przy gładkonogich, przy wszystkich nie za długie. Rodzaje kolorów: Czarny, niebieski, czerwony, żółty. Kolor i rysunek: Wszystkie kolory nasycone i czyste.

Głowa, śliniaczek do około połowy szyi i ogon z przykryciem i klinem pod ogonem kolorowe, pozostałe upierzenie białe, wewnętrzna strona korony w kolorze . Śliniaczek możliwie szeroki i długi. Tylnia strona korony i szyi muszą być białe. Przy gładkogłowych poprawny rysunek przebiega z tyłu 1 cm poniżej linii szczytu głowy.

Duże błędy Masywna figura, wysoka postawa, długa, wąska głowa. Za długi, szpiczasty dziób; niska, wąska lub krzywa korona; bardzo krótkie łapcie na nogach; opierzony skok przy gładkonogich, opuszczone skrzydła. Krótki, mocno kanciasty, szpiczasty albo wąski śliniak; lustrowany ogon; białe pióra w klinie; otwarty i cały ciemny dziób.

Uwagi do oceny: Głowa – dziób – rysunek – kolor - opierzenie nóg - kształt figury - kolor oka i dzioba - ogólny wygląd.

Obrączka numer 7mm (9mm)

Rodowód tej rasy wywodzi się z Anglii, stąd w nazwie angielski średniodzioby. Jest to gołąb średniej wielkości, o krótkim tułowiu oraz o dumnie wyprostowanej sylwetce, co powoduje, że oczy znajdują się pionowo nad nogami.

Posiada dużą, kulistą głowę z szerokim czołem i z policzkami dobrze widocznymi, osadzoną na średniej długości szyi lekko wygiętej. Pośrodku głowy usytuowane są dość duże oczy o barwie białej, z bardzo mała źrenicą. Otoczone są one delikatną i wąską obwódką w kolorze zależnym od barwy upierzenia gołębia. Ptaki
o ubarwieniu niebieskim posiadają obwódkę w kolorze śliwkowym, o ubarwieniu czarnym w kolorze czarnym, pozostałe natomiast obwódkę mają jasną.
Dziób również średniej długości, gruby i tępo zakończony ma w kolorze od cielistego przez rogowy do czarnego i zależy on od barwy upierzenia gołębia.
Pierś ma wysuniętą do przodu, szeroką i zaokrągloną. Plecy mają kształt klina, szerokie są w ramionach, zwężające się i opadające ku ogonowi. Posiada krótkie i szerokie skrzydła, dobrze przylegające do tułowia, noszone na krótkim ogonie.
Nogi ma szeroko posadowione, o średniej długości, nieopierzone lub opierzone z łapciami. Łapcie występują u gołębi o ubarwieniu czerwonym, żółtym, czarnym, białym, czarno-tygrysowatym i czarno-pstrym.

Upierzenie angielskiego średniodziobego występuje w kolorach:
a)    jednokolorowe: żółte, czerwone, białe, czarne, kawowe, brązowe, niebieskie z czarnymi pasami lub bez, nakrapiane, płowe, wielokolorowe;
b)    białotarczowe: żółte, czarne, czerwone, niebieskie;
c)    białogłowe: żółte, czerwone, czarne, kawowe, niebieskie z czarnymi pasami, nakrapiane i płowe;
d)    podbródki: żółte, czerwone, czarne, kawowe niebieskie z czarnymi pasami i nakrapiane oraz płowe;
e)    tygrysowate i pstre: czarne;
f)    ciemnotygrysowate: żółte, czerwone, czarne.

U gołębi o upierzeniu w kolorze żółtym, czerwonym i czarnym występuje na skrzydle róża.

Obrączka nr 8mm (11mm).

Pochodzenie:

Bardzo stara rasa gołębi lotnych, ukształtowana na terenach Powołża od Astrachania po Jarosław. Blisko spokrewniona z Wołżańskimi lentaczami., Wołożańskimi czerwonopierśnymi, Kamyszyńskimi, Carycyńskimi i Uriupińskimi. Należą do postawnych gołębi pulsujących.

Wrażenie ogólne:

Gołębie troszkę więcej niż średniej wielkości, z wypukłą piersią, skrzydłami noszonymi pod płaskim ogonem, z opierzonymi nogami, lekko pulsujące szyją.

Wzorzec: cechy rasowości Głowa: Lekko wydłużona, zaokrąglona, średniej wielkości, gładka, czoło dość niskie, nie za szerokie i niezbyt wysklepione.

Oczy: Wyraziste, tęczówka jasna, źrenica ciemna; Brew: Szaro-cielista, wąska. Dziób: Średniej długości, ciemny, dobrze zamknięty, woskówki małe, gładkie, białe.

Szyja: Mocna u podstawy, zwężająca się ku głowie, lekko odchylona do tyłu. Pulsująca w stanie wzburzenia ptaka.

Pierś: Szeroka, wypukła, zaokrąglona, lekko uniesiona.

Plecy: Mocne, szerokie w ramionach, nie za krótkie, opadające nieznacznie ku Ogonowi.

Skrzydła: Wydłużone, końce opuszczone poniżej ogona prawie sięgają podłoża, nie przylegają ściśle do tułowia.

Ogon: Szeroki, płaski, z 14-20 szerokich i długich sterówek, nieznacznie uniesiony (20-30 ), na jego końcu przechodzi ciemny pas - wstęga.

Nogi: Niskie, średnio opierzone, małe papucie. Upierzenie: Obfite, dobrze przylegające do ciała. Rodzaje kolorów: Niebieskie. Kolor i rysunek Kolor najlepiej jasno-niebieski,

czysty; rysunek sroczy; niebieskie są - głowa, szyja, plecy, kuper, ogon i wypustki na górnej części pokryw skrzydeł. Białe są - dolne części pokryw skrzydeł, lotki I rzędu, brzuch, opierzenie nóg. W poprzek ogona (około 1 cm od jego końca) przechodzi czarno-niebieski pas - wstęga.

Na szyi i części piersi upierzenie ma metaliczny odcień. Duże błędy: Zbyt delikatna budowa korpusu, brak właściwej figury, wąski i daszkowaty ogon, brak opierzenia na nogach, brak sroczego rysunku, ciemne oczy .

Uwagi do oceny: Budowa korpusu – figura – postawa – szyja – głowa – dziób – oczy - struktura opierzenia nóg – kolor – rysunek - ogólny wygląd.

Obrączka nr. 10mm

Pochodzenie: Anglia. Wrażenie ogólne: O bardzo małej budowie figury, nisko i prosto stojący, żwawy, głowa lekko cofnięta, tułów tworzy z nogami linię prostopadłą, w pełnej akcji chodzi na czubkach palców.

Wzorzec: cechy rasowości:

• Głowa: Okrągła i kulista, jak tylko jest to możliwe, z pełnymi policzkami i bardzo spadzistym, szerokim czołem, szerokość głowy musi pozostać w harmonijnym stosunku do wysokości. Czoło z dziobem musi tworzyć kąt prosty, tył głowy opadający.
• Oczy: Perłowe, duże, wyraziste, wypukłe, osadzone w środku głowy.
• Brew: Bardzo wąska.
• Dziób: Bardzo cienki i krótki, poziomo odstający od głowy podobny do ziarnka jęczmienia, koloru rogowego, przy odmianie Kites (latawiec) czarny, woskówki bardzo małe, słabo rozwinięte.
• Pierś: Wysunięta do przodu i szeroka.
• Szyja: Pełna i harmonijnie wychodząca z szerokiej piersi, szyja biegnąca tak cienko jak tylko to możliwe, noszona z lekkim wygięciem do tyłu, przez to wydaje się krótka.
• Plecy: Krótkie, umiarkowanie zaokrąglone, ukośnie opadające. Ogon: Krótki.
• Skrzydła: Krótkie, zwarte, noszone pod ogonem.
• Nogi : Krótkie, uda nie są widoczne, nogi i palce tak krótkie jak to tylko możliwe. Upierzenie: Dobrze rozwinięte, miękkie i obfite. Rodzaje kolorów: Almond (koloru migdałowego), kite ciemnoziemisty, agate, tygrysie,
• Jednokolorowe: ciemnoziemiste, czerwone, żółte i czarne, białogłowe i z białym podbródkiem.
• Kolor i rysunek:
• 1. Almond: kolor podstawowy migdałowo-żółty (nie mahoniowy). W swoim pierwszym upierzeniu Almond jest jasnożółty, bez ciemnych pstrych piórek i plamek. Po pierwszym pierzeniu, pokazują się na piersi i szyi czarne pstre piórka i plamki które następnie rozprzestrzeniają się na całe upierzenie gołębia. Samce są w rysunku zawsze ciemniejsze od samic. Decydujące jest ubarwienie ogona i 8 do 10 lotek, na których musi być rysunek na żółtym tle, biały z czarnym obrzeżem, a więc lotki i sterówki muszą być trzykolorowe (Almondkolor) i wolne od tonacji szarej.
• 2. Kite: brązowo-czarny z połyskiem brązu na piersi, skrzydłach i ogonie.
• 3. Agat: nie ma stałego rysunku, kolory : czerwony, żółty, De Roy. De Roy jest to kolor mocno czerwono – pomarańczowo - żółty, upierzenie mniej lub bardziej biało-pstrokate. Skrzydła i ogon pełny kolor albo bez białych pstrokatości, jednakże z białawych stosin.
• 4. Tiger - jednokolorowy, aż do białych piórek w formie rozetek na tarczach skrzydeł, to samo na plecach w kształcie V. U czarnych tygrysowatych, wewnętrzne strony skrzydeł są bez nalotu rdzy.
• 5. Jednokolorowy: intensywny czerwony, żółty, czarny, kawowy jednolity albo uprzywilejowany z żółtawym odcieniem na szyi.
• 6. Białogłowy: tułów, piersi i szyja barwne, brzuch, uda, ogon i 10 lotek białe, (rysunek zakonnika), dziób koloru cielistego.
• 7. Podbródki - jednokolorowy, z wyjątkiem białej plamy o kształcie półksiężyca pod dziobem sięgającej tylko do oczu, uda, lotki i ogon białe. Dziób u czerwonych i żółtych kolor cielisty, u niebieskich i czarnych, górna część czarna, u płowo - niebieskich, koloru rogu, dolna część dzioba koloru cielistego.
  
  
• Duże błędy: Duży tułów; głowa kanciasta, płaska, wąska; cofnięte czoło;, czerwone żyłki w tęczówce; tępy dziób; mocno błędny kolor i rysunek. Uwagi do oceny: Figura – głowa – dziób - ułożenie skrzydeł - kolor oka - kolor upierzenia – rysunek – ogólny wygląd.

Obrączka numer 7mm